Doorgaan naar hoofdcontent

Dear brain

  Tekst komt van Aunty Acid . Herkenbaar. Dan lig ik op de bank al te slapen en heb ik weer eens een deel van een film of serie gemist, om vervolgens een uur of langer in bed wakker te blijven liggen en komen er allerlei gedachten voorbij. Heel irritant is dat.
Een reactie posten

Zelf oorbellen maken

 


Bij het zien van bovenstaande doos met hangers voor oorbellen, kettingen en sleutelhangers op Amazon, moest ik denken aan vroeger. Ik ken leeftijdsgenoten die met zulke haakjes en met blaadjes, bloemetjes en kraaltjes eigen oorbellen maakten. Zelfs die kersen en strikjes kan ik me vaag herinneren. Het was altijd leuk om te zien hoe ze dat deden en als het af was, hoe de oorbellen eruit zagen. 

Ikzelf heb nooit oorbellen gemaakt, maar wel ontelbare kettingen en armbanden geregen. Ik kreeg als kind ooit een doos met kralen van mijn oma en ik kon daar uren zoet mee zijn. Het was altijd erg leuk om te doen. Geen kleur en grootte van de kralen was me te dol. Soms haalde ik de kralen weer van de draad af, omdat ik niet tevreden was en begon rustig weer opnieuw. Ik gebruikte meestal visdraad waar ik de kralen aan reeg. Dat was stevig, brak niet zo snel als gewoon draad.

Ik kan me ook herinneren dat ik plastic schelpjes gebruikte voor kettingen, zoiets wat je ook op Amazon kunt kopen. Wat ik me ook kan herinneren, is dat ik van die tulpkralen gebruikte. Ze waren in ieder geval groen, maar er zaten ook paarse of roze tulpkralen bij. Dat laatste weet ik niet meer zeker. Ik vond ze altijd leuk om te gebruiken, ook omdat je ze in elkaar kon schuiven, zodat het een ovale kraal leek.

Ik keek net even op Amazon naar wat voor kralen men vandaag de dag heeft, maar dat is echt onvoorstelbaar. Ik zie ook veel soorten kralen die ik vroeger heb gebruikt, zoals de houten kralen en gefacetteerde kralen, ik had ze in veel kleuren. Ik had ook van die papieren kralen. Die vond ik niets, die gingen me te snel stuk of beschadigden te snel.  

In ieder geval krijg ik bij het zien van al die kralen weer zin om kettingen en armbanden te gaan rijgen. Voorlopig maar even niet, want ik heb nog genoeg andere dingen te doen, maar wie weet wat ik in de toekomst nog, of weer ga doen.  😉

Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Producten in de supermarkt die onzinnig zijn

Er zijn zo van die producten in supermarkten, waarvan je denkt, waarom verkoopt men dit? Zijn er überhaupt mensen die dat willen kopen? Naar het schijnt toch, anders wordt het niet verkocht. Althans, daar ga ik van uit. 1. Gekookte geverfde scharreleieren. Dat ze die rond Pasen verkopen kan ik me voorstellen, maar buiten Pasen om? Nee, dat kan ik me niet voorstellen. Sowieso lijken me de eieren niet gezond, omdat ze en al gekookt zijn, wie weet hoelang geleden, en ook omdat ze gekleurd zijn met verf, ook al zal het vast eetbare verf zijn. Persoonlijk ben ik van mening dat je beter verse eieren kunt kopen, die thuis koken, laten afkoelen en dan eventueel verven als je dat graag wilt. 2. IJsblokjes. Serieus, wie koopt er nu een zak met water, want daar komt het op neer als de ijsblokjes gesmolten zijn. Als je een vriezer hebt, iets wat de meeste mensen hebben, dan kun je ook ijsblokzakjes kopen, die vullen met water en in de vriezer leggen. Na een dag heb je ijsblokjes die je kunt gebrui...
Een reactie posten
Meer lezen

Waarom het zo belangrijk is als je de taal kent van het land waar je woont

  Vanmiddag stond ik in de keuken af te wassen en zag een pakketbezorger met pakketten voor een buurvrouw van ons. Zij was schijnbaar niet thuis en de pakketbezorger keek eerst naar de stickers bij onze deurbel alvorens hij aanbelde. Ik zag dat hij de tekst op de stickers niet begreep. Voor mij een teken dat hij onze taal dus niet goed spreekt en al helemaal niet of nauwelijks kan lezen. Als hij dat wel had gekund, dan had hij begrepen dat we geen pakketten van anderen aannemen en dat we ook niet willen dat anderen een pakket van ons aannemen als we niet opendoen, dat het pakket dan naar de dichtstbijzijnde afhaalpunt voor pakketten moet.  Helaas leek hij ook niet de afbeelding op een sticker bij onze deurbel, waarbij een streep door het pakket is, te begrijpen. Terwijl die afbeelding toch overduidelijk aangeeft dat pakketbezorgers geen pakketten voor anderen moeten afgeven bij ons. De pakketbezorger belde aan en ik zei door het raam, terwijl ik aan het afwassen was, dat we ...
Een reactie posten
Meer lezen

“Reality-tv breekt mensen — en wij kijken toe”

  Deze blog is door mijn partner geschreven. Hij is de eerste gastblogger van wie ik een blog op deze blog plaats. Ik ben het helemaal met hem eens en ik hoop dat hij nog meer blogs gaat schrijven voor deze blog, want hij is een hele goede waarnemer en weet alles goed te verwoorden. Door T Reality-tv is niet meer wat het ooit was. Waar het begon als een inkijkje in menselijke relaties, is het nu verworden tot een podium voor publieke afrekening. Deelnemers worden niet alleen beoordeeld door een reflectiepanel — wat op zich nog verdedigbaar is — maar vooral door een publiek dat zich gedraagt alsof het moreel eigenaar is van hun levensverhaal. En dat is een gevaarlijke ontwikkeling. Wat mij het meest stoort, is de manier waarop deelnemers worden aangemoedigd om persoonlijke socialmedia-accounts aan te maken. Dat lijkt een vrije keuze, maar is in werkelijkheid een vooropgezet doel van de makers. Het vergroot de zichtbaarheid, ja — maar ook de kwetsbaarheid. In plaats van bescherming k...
Een reactie posten
Meer lezen