Doorgaan naar hoofdcontent

Dear brain

  Tekst komt van Aunty Acid . Herkenbaar. Dan lig ik op de bank al te slapen en heb ik weer eens een deel van een film of serie gemist, om vervolgens een uur of langer in bed wakker te blijven liggen en komen er allerlei gedachten voorbij. Heel irritant is dat.
Een reactie posten

Van klein naar groot

 


De strip komt van Off the mark.


Veel dieren lijken zo onschuldig, totdat ze zich groot maken, zich opzetten. Dan zien ze er niet meer zo onschuldig, schattig uit.

Voor veel kattenpersoneel zal het laatste plaatje herkenbaar zijn. Wil je met je kat naar de dierenarts, dan weten ze zich ineens heel groot te maken en krijg je ze met geen mogelijkheid in het reismandje. Ook onze kat is daar een ster in. 

Onze kat moeten we eerst oppakken en dat is al een klus op zich, want als hij ergens een hekel aan heeft, dan is het wel aan optillen. Ik mag hem bij Gods gratie een heel enkele keer optillen, maar na een paar tellen, soms, als hij in een heel goede bui is, een paar minuten, moet ik hem weer neerzetten.

Afijn, heb ik hem opgetild, dan wordt het nog een heel gedoe om hem in het reismandje te krijgen. Ik kan jullie zeggen, dat gaat niet zonder slag of stoot. Ik mag dan wel een harnas aantrekken, want ik kom dan onder de schrapen en wondjes te zitten dankzij meneer zijn nagels en die enkele tand weet hij dan ook heel goed te gebruiken. Hij laat zich echt niet zomaar vangen. 

Voordat we hem überhaupt te pakken hebben, hebben we een hele marathon door het huis gelopen en dan mogen we blij zijn dat hij zich uiteindelijk niet op een onmogelijke plek in het huis heeft verstopt, waar we niet of nauwelijks bij kunnen. Na een paar uur, soms kan het ook een dag duren, komt hij tevoorschijn alsof er niets aan de hand is en er niets gebeurd is. Het duurt dan ook een paar dagen voor we hem echt te pakken hebben en het ons gelukt is om hem in een reismandje te krijgen. 

Gelukkig hoeft onze kat maar zelden naar de dierenarts.


Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Producten in de supermarkt die onzinnig zijn

Er zijn zo van die producten in supermarkten, waarvan je denkt, waarom verkoopt men dit? Zijn er überhaupt mensen die dat willen kopen? Naar het schijnt toch, anders wordt het niet verkocht. Althans, daar ga ik van uit. 1. Gekookte geverfde scharreleieren. Dat ze die rond Pasen verkopen kan ik me voorstellen, maar buiten Pasen om? Nee, dat kan ik me niet voorstellen. Sowieso lijken me de eieren niet gezond, omdat ze en al gekookt zijn, wie weet hoelang geleden, en ook omdat ze gekleurd zijn met verf, ook al zal het vast eetbare verf zijn. Persoonlijk ben ik van mening dat je beter verse eieren kunt kopen, die thuis koken, laten afkoelen en dan eventueel verven als je dat graag wilt. 2. IJsblokjes. Serieus, wie koopt er nu een zak met water, want daar komt het op neer als de ijsblokjes gesmolten zijn. Als je een vriezer hebt, iets wat de meeste mensen hebben, dan kun je ook ijsblokzakjes kopen, die vullen met water en in de vriezer leggen. Na een dag heb je ijsblokjes die je kunt gebrui...
Een reactie posten
Meer lezen

Waarom het zo belangrijk is als je de taal kent van het land waar je woont

  Vanmiddag stond ik in de keuken af te wassen en zag een pakketbezorger met pakketten voor een buurvrouw van ons. Zij was schijnbaar niet thuis en de pakketbezorger keek eerst naar de stickers bij onze deurbel alvorens hij aanbelde. Ik zag dat hij de tekst op de stickers niet begreep. Voor mij een teken dat hij onze taal dus niet goed spreekt en al helemaal niet of nauwelijks kan lezen. Als hij dat wel had gekund, dan had hij begrepen dat we geen pakketten van anderen aannemen en dat we ook niet willen dat anderen een pakket van ons aannemen als we niet opendoen, dat het pakket dan naar de dichtstbijzijnde afhaalpunt voor pakketten moet.  Helaas leek hij ook niet de afbeelding op een sticker bij onze deurbel, waarbij een streep door het pakket is, te begrijpen. Terwijl die afbeelding toch overduidelijk aangeeft dat pakketbezorgers geen pakketten voor anderen moeten afgeven bij ons. De pakketbezorger belde aan en ik zei door het raam, terwijl ik aan het afwassen was, dat we ...
Een reactie posten
Meer lezen

“Reality-tv breekt mensen — en wij kijken toe”

  Deze blog is door mijn partner geschreven. Hij is de eerste gastblogger van wie ik een blog op deze blog plaats. Ik ben het helemaal met hem eens en ik hoop dat hij nog meer blogs gaat schrijven voor deze blog, want hij is een hele goede waarnemer en weet alles goed te verwoorden. Door T Reality-tv is niet meer wat het ooit was. Waar het begon als een inkijkje in menselijke relaties, is het nu verworden tot een podium voor publieke afrekening. Deelnemers worden niet alleen beoordeeld door een reflectiepanel — wat op zich nog verdedigbaar is — maar vooral door een publiek dat zich gedraagt alsof het moreel eigenaar is van hun levensverhaal. En dat is een gevaarlijke ontwikkeling. Wat mij het meest stoort, is de manier waarop deelnemers worden aangemoedigd om persoonlijke socialmedia-accounts aan te maken. Dat lijkt een vrije keuze, maar is in werkelijkheid een vooropgezet doel van de makers. Het vergroot de zichtbaarheid, ja — maar ook de kwetsbaarheid. In plaats van bescherming k...
Een reactie posten
Meer lezen