Doorgaan naar hoofdcontent

Dear brain

  Tekst komt van Aunty Acid . Herkenbaar. Dan lig ik op de bank al te slapen en heb ik weer eens een deel van een film of serie gemist, om vervolgens een uur of langer in bed wakker te blijven liggen en komen er allerlei gedachten voorbij. Heel irritant is dat.

Poseren

 


Dit bericht schreef ik twee jaar geleden op Yoors, maar is nog steeds actueel.


Laat ik beginnen met dat ik geen problemen heb dat mensen willen poseren, al dan niet voor professionele doeleinden. Iedereen moet dat voor zichzelf weten en het kan ook leuk zijn om voor iemand te poseren of voor iets professioneels. Daar gaat het me dus ook niet om.

Waar het me wel om gaat, is dat je niet zomaar overal kunt poseren, ook al denken veel mensen van wel. Geregeld lees je in de media dat iemand ergens heeft geposeerd waar dat helemaal niet is toegestaan of dat het wel is toegestaan, maar dat je dan wel gepast gekleed bent en niet bijvoorbeeld naakt gaat poseren. Er zijn geschreven en ongeschreven regels waar je je aan moet houden. 
Vorige week bijvoorbeeld, las ik via Facebook op een site dat een vrouw sensueel poseerde voor haar man of vriend op de rails van Auschwitz. Dan vraag ik me echt af of die twee vroeger tijdens de geschiedenislessen niet hebben opgelet of dat ze niets hebben geleerd over wat er allemaal in de Tweede Wereldoorlog is gebeurd of dat het ze simpelweg niet interesseert. 
En ik las dat het niet de eerste keer is dat er geposeerd werd op de rails, vier jaar geleden vroeg Het Auschwitz Memorial ook al om respect voor de honderdduizenden Joden die in het kamp werden vermoord. Dat de rails bij Auschwitz niet de plek is om te poseren voor een mooie foto.
Vorig jaar was er een vrouw die naakt poseerde bij een heilige boom in Bali. Nadat ze de foto op Instagram had geplaatst, toegegeven het is een mooie foto, maar dat terzijde, had een lokale ondernemer, die de foto tegenkwam, de politie ingeschakeld. Ze riskeert een celstraf en een boete. Toen ze dat hoorde, heeft ze haar excuses aan de politie aangeboden en ze schijnt te zijn opgepakt. 
Hoe het verder is gegaan weet ik niet, maar ze wist niet dat ze niet naakt mocht poseren bij die boom. Het was beter geweest als ze eerst informatie had ingewonnen alvorens naakt te gaan poseren, dat kan veel ellende voorkomen. Bali scherpt mede door haar de regels voor toeristen aan.
Zo staan er geregeld meer van dit soort berichten in de media. Je vraagt je dan af of men lak heeft aan de al dan niet geschreven regels of dat ze het echt niet weten. Zoals eerder gezegd, je kunt je beter goed laten informeren, zeker als het om geloofshuizen, heilige plaatsen, enzovoort gaat. Vaak staat er ook bij of krijg je van tevoren te horen of je wel of niet ergens mag poseren. Er zijn genoeg andere plekken waar je zonder problemen kunt poseren en die ook leuk zijn. 
Persoonlijk vind ik het soms ook overdreven hoe men reageert, maar tegelijkertijd begrijp ik het ook wel weer. Als het in het verleden vaker is gebeurd dat men ergens poseerde waar dat niet mocht, dan kan ik het me voorstellen dat men strenger wordt.
Naakt poseren op een heilige berg, boom of wat dan ook dat heilig is, is sowieso niet slim. Ik kan me ook heel goed voorstellen dat er boeren, bollenkwekers, enzovoort zijn, die niet willen dat men op hun grond poseert, omdat er vaak tijdens het poseren schade ontstaat. Men is dan alleen maar bezig met de perfecte houding voor de perfecte foto te vinden en let dan niet meer goed op waar ze hun voeten neerzetten of waar ze tegen aan leunen. 
Zoals zo vaak, de goeden moeten onder de kwaden lijden.
Nogmaals, ik heb niets tegen poseren, maar ben het er wel mee eens dat je niet overal zomaar kunt poseren en ik begrijp dat er locaties zijn waar je of voor moet betalen als je ergens wilt poseren, of dat het helemaal verboden is. Als men dat doet, dan heeft men er vast een goede reden voor ben ik van mening.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Producten in de supermarkt die onzinnig zijn

Er zijn zo van die producten in supermarkten, waarvan je denkt, waarom verkoopt men dit? Zijn er überhaupt mensen die dat willen kopen? Naar het schijnt toch, anders wordt het niet verkocht. Althans, daar ga ik van uit. 1. Gekookte geverfde scharreleieren. Dat ze die rond Pasen verkopen kan ik me voorstellen, maar buiten Pasen om? Nee, dat kan ik me niet voorstellen. Sowieso lijken me de eieren niet gezond, omdat ze en al gekookt zijn, wie weet hoelang geleden, en ook omdat ze gekleurd zijn met verf, ook al zal het vast eetbare verf zijn. Persoonlijk ben ik van mening dat je beter verse eieren kunt kopen, die thuis koken, laten afkoelen en dan eventueel verven als je dat graag wilt. 2. IJsblokjes. Serieus, wie koopt er nu een zak met water, want daar komt het op neer als de ijsblokjes gesmolten zijn. Als je een vriezer hebt, iets wat de meeste mensen hebben, dan kun je ook ijsblokzakjes kopen, die vullen met water en in de vriezer leggen. Na een dag heb je ijsblokjes die je kunt gebrui...

Waarom het zo belangrijk is als je de taal kent van het land waar je woont

  Vanmiddag stond ik in de keuken af te wassen en zag een pakketbezorger met pakketten voor een buurvrouw van ons. Zij was schijnbaar niet thuis en de pakketbezorger keek eerst naar de stickers bij onze deurbel alvorens hij aanbelde. Ik zag dat hij de tekst op de stickers niet begreep. Voor mij een teken dat hij onze taal dus niet goed spreekt en al helemaal niet of nauwelijks kan lezen. Als hij dat wel had gekund, dan had hij begrepen dat we geen pakketten van anderen aannemen en dat we ook niet willen dat anderen een pakket van ons aannemen als we niet opendoen, dat het pakket dan naar de dichtstbijzijnde afhaalpunt voor pakketten moet.  Helaas leek hij ook niet de afbeelding op een sticker bij onze deurbel, waarbij een streep door het pakket is, te begrijpen. Terwijl die afbeelding toch overduidelijk aangeeft dat pakketbezorgers geen pakketten voor anderen moeten afgeven bij ons. De pakketbezorger belde aan en ik zei door het raam, terwijl ik aan het afwassen was, dat we ...

“Reality-tv breekt mensen — en wij kijken toe”

  Deze blog is door mijn partner geschreven. Hij is de eerste gastblogger van wie ik een blog op deze blog plaats. Ik ben het helemaal met hem eens en ik hoop dat hij nog meer blogs gaat schrijven voor deze blog, want hij is een hele goede waarnemer en weet alles goed te verwoorden. Door T Reality-tv is niet meer wat het ooit was. Waar het begon als een inkijkje in menselijke relaties, is het nu verworden tot een podium voor publieke afrekening. Deelnemers worden niet alleen beoordeeld door een reflectiepanel — wat op zich nog verdedigbaar is — maar vooral door een publiek dat zich gedraagt alsof het moreel eigenaar is van hun levensverhaal. En dat is een gevaarlijke ontwikkeling. Wat mij het meest stoort, is de manier waarop deelnemers worden aangemoedigd om persoonlijke socialmedia-accounts aan te maken. Dat lijkt een vrije keuze, maar is in werkelijkheid een vooropgezet doel van de makers. Het vergroot de zichtbaarheid, ja — maar ook de kwetsbaarheid. In plaats van bescherming k...