Doorgaan naar hoofdcontent

Dear brain

  Tekst komt van Aunty Acid . Herkenbaar. Dan lig ik op de bank al te slapen en heb ik weer eens een deel van een film of serie gemist, om vervolgens een uur of langer in bed wakker te blijven liggen en komen er allerlei gedachten voorbij. Heel irritant is dat.
Een reactie posten

Motel Makeover

 


Ik ben gek op woonprogramma's. Het is leuk om te zien hoe een woonruimte of een huis omgetoverd wordt tot iets heel moois en de woonprogramma's brengen me vaak op ideeën voor ons huis. Niet dat ik die vaak uitvoer, maar erover dromen hoe een bepaald meubelstuk, een behangetje enz. in ons huis zou staan is ook leuk.
Op Netflix kun je Motel Makeover bekijken. Twee jonge vrouwen kopen leegstaande motels op en knappen ze op tot werkelijke pareltjes. En parels zijn het echt, of misschien zelfs wel diamanten, want waar je in het verleden voor, bij wijze van spreken, een habbekrats een nachtje kon overnachten, gaat, nadat de jonge vrouwen het motel onder handen hebben genomen, de prijs ook een stuk omhoog. Mensen met een laag inkomen kunnen daar dan niet meer terecht of ze moeten er lang voor gespaard hebben. Maar dat terzijde.
Wat het programma zo leuk maakt, is dat de twee jonge vrouwen een kijkje achter de schermen laten zien van wat er allemaal bij zo'n verbouwing komt kijken, waar ze op moeten letten, waar ze rekening mee moeten houden en hoe sommige eerste plannen soms de prullenbak in gaan voor goedkopere plannen, omdat de oorspronkelijke plannen te duur zouden worden. Een van de jonge vrouwen houdt goed in de gaten dat het allemaal wel binnen het budget blijft, ook al is dat ten koste van een ander plan.
Ten tijde van de opnames is de wereld op een gegeven moment in de greep van Corona, ook dat laten ze goed zien, wat dat voor hen betekende en hoe ze een aantal dingen moesten uitstellen. De vraag is of ze op tijd open kunnen gaan of dat ze de opening moeten uitstellen. Ik weet het antwoord, maar vertel niets, daar mogen jullie zelf achter gaan komen. In ieder geval heb ik bewondering voor deze twee jonge dames die niet snel opgeven, die niet bang zijn om mee te helpen, maar ook met creatieve oplossingen komen om iets goedkoper te laten uitvallen, zoals bijvoorbeeld tafels die ze zelf hebben opgeknapt en de hoofdeindes achter de bedden. Het is een programma waar je meeleeft met de jonge vrouwen, met ze mee baalt als er een tegenslag is, blij bent als iets goed heeft uitgepakt en waar je geregeld moet lachen om de jonge vrouwen. Ik hoop dat er een tweede seizoen komt, want ik heb echt genoten van deze serie en vond het jammer dat het afgelopen was toen ik de laatste aflevering had gekeken.




Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Producten in de supermarkt die onzinnig zijn

Er zijn zo van die producten in supermarkten, waarvan je denkt, waarom verkoopt men dit? Zijn er überhaupt mensen die dat willen kopen? Naar het schijnt toch, anders wordt het niet verkocht. Althans, daar ga ik van uit. 1. Gekookte geverfde scharreleieren. Dat ze die rond Pasen verkopen kan ik me voorstellen, maar buiten Pasen om? Nee, dat kan ik me niet voorstellen. Sowieso lijken me de eieren niet gezond, omdat ze en al gekookt zijn, wie weet hoelang geleden, en ook omdat ze gekleurd zijn met verf, ook al zal het vast eetbare verf zijn. Persoonlijk ben ik van mening dat je beter verse eieren kunt kopen, die thuis koken, laten afkoelen en dan eventueel verven als je dat graag wilt. 2. IJsblokjes. Serieus, wie koopt er nu een zak met water, want daar komt het op neer als de ijsblokjes gesmolten zijn. Als je een vriezer hebt, iets wat de meeste mensen hebben, dan kun je ook ijsblokzakjes kopen, die vullen met water en in de vriezer leggen. Na een dag heb je ijsblokjes die je kunt gebrui...
Een reactie posten
Meer lezen

Waarom het zo belangrijk is als je de taal kent van het land waar je woont

  Vanmiddag stond ik in de keuken af te wassen en zag een pakketbezorger met pakketten voor een buurvrouw van ons. Zij was schijnbaar niet thuis en de pakketbezorger keek eerst naar de stickers bij onze deurbel alvorens hij aanbelde. Ik zag dat hij de tekst op de stickers niet begreep. Voor mij een teken dat hij onze taal dus niet goed spreekt en al helemaal niet of nauwelijks kan lezen. Als hij dat wel had gekund, dan had hij begrepen dat we geen pakketten van anderen aannemen en dat we ook niet willen dat anderen een pakket van ons aannemen als we niet opendoen, dat het pakket dan naar de dichtstbijzijnde afhaalpunt voor pakketten moet.  Helaas leek hij ook niet de afbeelding op een sticker bij onze deurbel, waarbij een streep door het pakket is, te begrijpen. Terwijl die afbeelding toch overduidelijk aangeeft dat pakketbezorgers geen pakketten voor anderen moeten afgeven bij ons. De pakketbezorger belde aan en ik zei door het raam, terwijl ik aan het afwassen was, dat we ...
Een reactie posten
Meer lezen

“Reality-tv breekt mensen — en wij kijken toe”

  Deze blog is door mijn partner geschreven. Hij is de eerste gastblogger van wie ik een blog op deze blog plaats. Ik ben het helemaal met hem eens en ik hoop dat hij nog meer blogs gaat schrijven voor deze blog, want hij is een hele goede waarnemer en weet alles goed te verwoorden. Door T Reality-tv is niet meer wat het ooit was. Waar het begon als een inkijkje in menselijke relaties, is het nu verworden tot een podium voor publieke afrekening. Deelnemers worden niet alleen beoordeeld door een reflectiepanel — wat op zich nog verdedigbaar is — maar vooral door een publiek dat zich gedraagt alsof het moreel eigenaar is van hun levensverhaal. En dat is een gevaarlijke ontwikkeling. Wat mij het meest stoort, is de manier waarop deelnemers worden aangemoedigd om persoonlijke socialmedia-accounts aan te maken. Dat lijkt een vrije keuze, maar is in werkelijkheid een vooropgezet doel van de makers. Het vergroot de zichtbaarheid, ja — maar ook de kwetsbaarheid. In plaats van bescherming k...
Een reactie posten
Meer lezen