Doorgaan naar hoofdcontent

Dear brain

  Tekst komt van Aunty Acid . Herkenbaar. Dan lig ik op de bank al te slapen en heb ik weer eens een deel van een film of serie gemist, om vervolgens een uur of langer in bed wakker te blijven liggen en komen er allerlei gedachten voorbij. Heel irritant is dat.
Een reactie posten

Millie Marotta

 


Door @Frutselen in de Marge op Yoors werd ik een tijd terug uitgedaagd om een blog te schrijven over Millie Marotta, omdat ik vaak ingekleurde tekeningen van Millie Marotta plaats. Millie Marotta is een Engelse illustratrice die gek op dieren en de natuur is. Iets wat je in haar kleurboeken heel goed kunt zien. Jaren geleden, toen ik net weer begon met kleuren, ontdekte ik op social media dat mensen haar tekeningen inkleurden en ik vond die tekeningen zo mooi, maar was op dat moment nog niet om om een kleurboek van haar te bestellen. Niet veel later waren manlief en ik bij de Bruna en we gingen even ieder ons weg in die winkel. Op een gegeven moment zag ik de twee kleurboeken, Tropisch paradijs en Dierenrijk liggen en ik was om. Inmiddels had ik al een stapeltje kleurboeken thuis, maar die twee wilde ik hebben, maar wilde ze eigenlijk niet tegelijk kopen. Inmiddels stond manlief al bij de kassa met datgene wat hij wilde kopen en riep mij. Ik zei dat ik in het Tropisch paradijs was, waarop de kassière moest lachen en manlief mij vreemd aan keek. Toen ik hem uitlegde wat ik bedoelde, kwam hij naar me toe en vroeg of ik die kleurboeken wilde hebben, waarop ik ja zei. Ik heb ze toen allebei van manlief gekregen. Toen er een nieuw kleurboek van Millie Marotta uit was, wilde ik die ook hebben en heb die gelijk besteld. Ik wist dat ik haar kleurboeken niet van tevoren hoefde in te zien om te beslissen, dat het hoe dan ook mooie tekeningen zijn om in te kleuren en ik ben tot nu toe nooit in haar teleurgesteld. Ik heb met manlief jaren geleden afgesproken dat zij de enige is waar ik steeds een nieuw kleurboek van koop, zodra die uit is. Begin volgende maand komen er twee kleurboeken van Millie Marotta uit en die heb ik al gereserveerd. Iets wat ik niet doe met andere kleurboeken van anderen. Soms brengt ze een kleurboek uit met tekeningen die ze al eerder heeft geplaatst, omdat fans het leuk vinden om eenzelfde kleurplaat op steeds een andere manier in te kleuren, ook ik vind dat leuk om te doen, dus het is geen straf. Het mooie van de kleurboeken is, is dat de auteur ook ruimte geeft aan de creativiteit van de inkleurder. Diverse tekeningen staan dubbel in de kleurboeken, waarvan de een al helemaal ingetekend is door de auteur en de ander mag je zelf invullen met lijnen, stippen enzovoort. Ik heb het één keer gedaan, maar vond dat niet mooi, ik ben geen ster in tekenen en kleur ze dan zonder patronen in.


Millie Marotta heeft ook een eigen site waar je kleurplaten kunt downloaden, maar ook kunt zien hoe anderen haar tekeningen hebben ingekleurd, je kunt je eigen creatie uit een van haar kleurboeken inzenden. Ik heb dat nog nooit gedaan, maar mocht je dat willen, dan kan dat en plaatst de auteur jouw kleurwerk misschien wel in haar galerij.

Ik hoop dat ze nog lang doorgaat met tekenen en kleurboeken uitgeven, want ze maakt hele mooie tekeningen die erg leuk zijn om in te kleuren. Je kunt uren, dagen, met een tekening bezig zijn om in te kleuren. Het is leuk om te bedenken welke kleuren je een dier of plant gaat geven en dan het resultaat te zien als het af is. Ik kleur de tekeningen altijd met kleurpotloden, maar je kunt ook krijt, verf of viltstiften gebruiken.
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Producten in de supermarkt die onzinnig zijn

Er zijn zo van die producten in supermarkten, waarvan je denkt, waarom verkoopt men dit? Zijn er überhaupt mensen die dat willen kopen? Naar het schijnt toch, anders wordt het niet verkocht. Althans, daar ga ik van uit. 1. Gekookte geverfde scharreleieren. Dat ze die rond Pasen verkopen kan ik me voorstellen, maar buiten Pasen om? Nee, dat kan ik me niet voorstellen. Sowieso lijken me de eieren niet gezond, omdat ze en al gekookt zijn, wie weet hoelang geleden, en ook omdat ze gekleurd zijn met verf, ook al zal het vast eetbare verf zijn. Persoonlijk ben ik van mening dat je beter verse eieren kunt kopen, die thuis koken, laten afkoelen en dan eventueel verven als je dat graag wilt. 2. IJsblokjes. Serieus, wie koopt er nu een zak met water, want daar komt het op neer als de ijsblokjes gesmolten zijn. Als je een vriezer hebt, iets wat de meeste mensen hebben, dan kun je ook ijsblokzakjes kopen, die vullen met water en in de vriezer leggen. Na een dag heb je ijsblokjes die je kunt gebrui...
Een reactie posten
Meer lezen

Waarom het zo belangrijk is als je de taal kent van het land waar je woont

  Vanmiddag stond ik in de keuken af te wassen en zag een pakketbezorger met pakketten voor een buurvrouw van ons. Zij was schijnbaar niet thuis en de pakketbezorger keek eerst naar de stickers bij onze deurbel alvorens hij aanbelde. Ik zag dat hij de tekst op de stickers niet begreep. Voor mij een teken dat hij onze taal dus niet goed spreekt en al helemaal niet of nauwelijks kan lezen. Als hij dat wel had gekund, dan had hij begrepen dat we geen pakketten van anderen aannemen en dat we ook niet willen dat anderen een pakket van ons aannemen als we niet opendoen, dat het pakket dan naar de dichtstbijzijnde afhaalpunt voor pakketten moet.  Helaas leek hij ook niet de afbeelding op een sticker bij onze deurbel, waarbij een streep door het pakket is, te begrijpen. Terwijl die afbeelding toch overduidelijk aangeeft dat pakketbezorgers geen pakketten voor anderen moeten afgeven bij ons. De pakketbezorger belde aan en ik zei door het raam, terwijl ik aan het afwassen was, dat we ...
Een reactie posten
Meer lezen

“Reality-tv breekt mensen — en wij kijken toe”

  Deze blog is door mijn partner geschreven. Hij is de eerste gastblogger van wie ik een blog op deze blog plaats. Ik ben het helemaal met hem eens en ik hoop dat hij nog meer blogs gaat schrijven voor deze blog, want hij is een hele goede waarnemer en weet alles goed te verwoorden. Door T Reality-tv is niet meer wat het ooit was. Waar het begon als een inkijkje in menselijke relaties, is het nu verworden tot een podium voor publieke afrekening. Deelnemers worden niet alleen beoordeeld door een reflectiepanel — wat op zich nog verdedigbaar is — maar vooral door een publiek dat zich gedraagt alsof het moreel eigenaar is van hun levensverhaal. En dat is een gevaarlijke ontwikkeling. Wat mij het meest stoort, is de manier waarop deelnemers worden aangemoedigd om persoonlijke socialmedia-accounts aan te maken. Dat lijkt een vrije keuze, maar is in werkelijkheid een vooropgezet doel van de makers. Het vergroot de zichtbaarheid, ja — maar ook de kwetsbaarheid. In plaats van bescherming k...
Een reactie posten
Meer lezen