Een blog over van alles en nog wat. Denk aan gedichten, recensies over diverse onderwerpen, mijn gedachtespinsels, verhalen over allerhande onderwerpen, leuke en inspirerende quotes, kleurplaten die ik heb ingekleurd en ook zal ik geregeld een leuke strip delen. Kortom, een blog over van alles en nog wat in de breedste zin van het woord.
Tekst komt van Aunty Acid . Herkenbaar. Dan lig ik op de bank al te slapen en heb ik weer eens een deel van een film of serie gemist, om vervolgens een uur of langer in bed wakker te blijven liggen en komen er allerlei gedachten voorbij. Heel irritant is dat.
Bake Squad op Netflix
Ik ga het meteen maar toegeven, ik heb nogal wat favoriete series en films op Netflix. Hoewel ik lang niet alles kijk en soms ook afhaak, zoals vorige week na 4 afleveringen van The Makanai, de serie kon me niet pakken, hoe populair de serie ook is. Soms heb je dat met series. Maar ik was vorige week ook blij om te zien dat er weer een nieuw seizoen van Bake Squad was. Van het eerste seizoen had ik al heel erg genoten en inmiddels kan ik jullie zeggen dat ik ook van het tweede seizoen heb genoten. Wat ik zo mooi vind aan deze serie is dat het wel een competitieprogramma is, maar niet op een vervelende manier. Ze winnen er ook niets mee, geen award of andere prijs. Ze moeten hun beste creaties tonen en dan kiest de kandidaat voor het feest dat georganiseerd wordt, de creatie die het beste bij de persoon waar de creatie voor is bedoeld en dan mag de gekozen bakker met zijn of haar creatie en de kandidaat op de foto. De bakkers helpen elkaar onderling als het moet en gaan vriendschappelijk met elkaar om, ze gunnen elkaar het beste, al hopen ze stiekem wel uiteraard dat de feestvierder zijn of haar creatie uitkiest, maar vinden het ook leuk als een ander wordt gekozen. De chef helpt daarnaast ook mee, geeft ze soms raad, zoals dat een kandidaat bijvoorbeeld duidelijk had aangegeven dat hij niet van het gewone houdt. Ook komt ze met attributen waar om gevraagd wordt en dat zijn soms verbazingwekkende attributen waarvan je je afvraagt hoe ze daaraan komt. Ik kan jullie alleen maar zeggen dat ik steeds blij ben dat ik niet hoef te kiezen, want dan zou ik echt niet kunnen kiezen. De bakkers maken zulke mooie taarten, chocoladesculpturen en veel meer, dat ik niet zou kunnen kiezen. Van veel creaties vind ik het zelfs zonde om ze op te eten, ook al is dat juist wel de bedoeling. Sommige kandidaten zeggen dat ook, dat ze niet kunnen kiezen en hij of zij het liefst alle vier de creaties kiest, maar dat is niet de bedoeling, er mag er maar één gekozen worden. Inmiddels heb ik wel een paar favorieten, zoals een piano die door Gonzo is gemaakt, een fontein met tegeltableau door Ash, een brandweerhond met brandweerkraan door Ash... ach ga zelf maar kijken, want er zijn er nog meer die ik heel erg mooi vond. De bakkers zijn alle vier ware kunstenaars.
Er zijn zo van die producten in supermarkten, waarvan je denkt, waarom verkoopt men dit? Zijn er überhaupt mensen die dat willen kopen? Naar het schijnt toch, anders wordt het niet verkocht. Althans, daar ga ik van uit. 1. Gekookte geverfde scharreleieren. Dat ze die rond Pasen verkopen kan ik me voorstellen, maar buiten Pasen om? Nee, dat kan ik me niet voorstellen. Sowieso lijken me de eieren niet gezond, omdat ze en al gekookt zijn, wie weet hoelang geleden, en ook omdat ze gekleurd zijn met verf, ook al zal het vast eetbare verf zijn. Persoonlijk ben ik van mening dat je beter verse eieren kunt kopen, die thuis koken, laten afkoelen en dan eventueel verven als je dat graag wilt. 2. IJsblokjes. Serieus, wie koopt er nu een zak met water, want daar komt het op neer als de ijsblokjes gesmolten zijn. Als je een vriezer hebt, iets wat de meeste mensen hebben, dan kun je ook ijsblokzakjes kopen, die vullen met water en in de vriezer leggen. Na een dag heb je ijsblokjes die je kunt gebrui...
Vanmiddag stond ik in de keuken af te wassen en zag een pakketbezorger met pakketten voor een buurvrouw van ons. Zij was schijnbaar niet thuis en de pakketbezorger keek eerst naar de stickers bij onze deurbel alvorens hij aanbelde. Ik zag dat hij de tekst op de stickers niet begreep. Voor mij een teken dat hij onze taal dus niet goed spreekt en al helemaal niet of nauwelijks kan lezen. Als hij dat wel had gekund, dan had hij begrepen dat we geen pakketten van anderen aannemen en dat we ook niet willen dat anderen een pakket van ons aannemen als we niet opendoen, dat het pakket dan naar de dichtstbijzijnde afhaalpunt voor pakketten moet. Helaas leek hij ook niet de afbeelding op een sticker bij onze deurbel, waarbij een streep door het pakket is, te begrijpen. Terwijl die afbeelding toch overduidelijk aangeeft dat pakketbezorgers geen pakketten voor anderen moeten afgeven bij ons. De pakketbezorger belde aan en ik zei door het raam, terwijl ik aan het afwassen was, dat we ...
Deze blog is door mijn partner geschreven. Hij is de eerste gastblogger van wie ik een blog op deze blog plaats. Ik ben het helemaal met hem eens en ik hoop dat hij nog meer blogs gaat schrijven voor deze blog, want hij is een hele goede waarnemer en weet alles goed te verwoorden. Door T Reality-tv is niet meer wat het ooit was. Waar het begon als een inkijkje in menselijke relaties, is het nu verworden tot een podium voor publieke afrekening. Deelnemers worden niet alleen beoordeeld door een reflectiepanel — wat op zich nog verdedigbaar is — maar vooral door een publiek dat zich gedraagt alsof het moreel eigenaar is van hun levensverhaal. En dat is een gevaarlijke ontwikkeling. Wat mij het meest stoort, is de manier waarop deelnemers worden aangemoedigd om persoonlijke socialmedia-accounts aan te maken. Dat lijkt een vrije keuze, maar is in werkelijkheid een vooropgezet doel van de makers. Het vergroot de zichtbaarheid, ja — maar ook de kwetsbaarheid. In plaats van bescherming k...
Reacties
Een reactie posten