Doorgaan naar hoofdcontent

Dear brain

  Tekst komt van Aunty Acid . Herkenbaar. Dan lig ik op de bank al te slapen en heb ik weer eens een deel van een film of serie gemist, om vervolgens een uur of langer in bed wakker te blijven liggen en komen er allerlei gedachten voorbij. Heel irritant is dat.
Een reactie posten

Achterkantjes oorbellen

 


Vorige week had ik last van een zwerend oor, waar ik mijn oorbel in draag. Dus ik deed mijn zweerknopjes in en sterilon, tegenwoordig heet het Caflon, op het ontstoken gaatje. Het mag tegenwoordig dan wel anders heten, maar het bijt nog steeds als een gek als je het spul erop doet. Dat terzijde.

Sinds vorige week draag ik dus weer zweerknopjes en op een morgen werd ik wakker en had ik nog maar een zweerknopje in. Bij de ander was ik schijnbaar die nacht met een vinger achter het achterkantje van het zweerknopje blijven steken waardoor die wegviel en later mijn zweerknopje er ook uit viel. Na een paar keer zoeken, vond ik die avond het zweerknopje uiteindelijk in bed. Hij liet zich toen pas zien. Helaas was het achterkantje, hoe ik ook zocht, spoorloos verdwenen. Ik had al bij mijn andere oorbellen gekeken of ik een achterkantje van een andere oorbel kon lenen, maar die bleken niet te passen.

Na een paar dagen ben ik eens gaan Googelen of je ook losse achterkantjes voor oorbellen kunt kopen, want ik mag aannemen dat ik niet de enige ben die wel eens een achterkantje van een oorbel, op welke manier dan ook, kwijtraak. Ik leerde toen gelijk dat de achterkantjes van oorbellen oorbel slotjes heten. Ook leerde ik dat je diverse soorten hebt. Dat wist ik wel, maar niet hoe ze genoemd werden. Ik bleek een vlinderslotje kwijt te zijn. Op een zonnige site zag ik dat ze een doos met 450 oorbel slotjes in tien stijlen verkopen. Ik had het doosje al in het winkelwagentje gedaan, want voor de prijs hoef je het niet te laten, maar besloot er toch een nachtje over te gaan slapen.

Geloof het of niet, maar de volgende morgen stapte ik in onze slaapkamer op iets. Ik dacht eerst dat onze je-weet-wel-kater weer met kattengrind aan de wandel was geweest en op de grond in onze slaapkamer had achtergelaten. Ik bukte me en het bleek geen kattenbakgrindsteentje te zijn, maar het oorbel slotje dat ik al dagen kwijt was. De doos met oorbel slotjes heb ik een paar uur later verwijderd, want ik bedacht me dat het wel handig was zo'n doos met oorbel slotjes, maar dat 450 oorbel slotjes wel erg veel was. Ik verwacht niet dat ik er ooit zoveel kwijt zal raken. Toch is zo'n doos wel handig om in huis te hebben, zeker als er meer personen in een huis wonen die ook oorbellen dragen.

Toen ik overigens op die zonnige site aan het kijken was, zag ik ook zweerknopjes in goud en zilver voor een mooie prijs. Die heb ik wel besteld, zodat ik nu voor elke outfit een paar oorknopjes heb met bijpassende kleur, voor als een van mijn oorgaatjes weer eens zweert. Iets waar ik nogal eens last van heb. 

Overigens haal ik de zweerknopjes voor het slapen gaan wel uit mijn oren, want ik wil niet nog eens meemaken dat ik moet gaan zoeken naar mijn zweerknopjes.

Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Producten in de supermarkt die onzinnig zijn

Er zijn zo van die producten in supermarkten, waarvan je denkt, waarom verkoopt men dit? Zijn er überhaupt mensen die dat willen kopen? Naar het schijnt toch, anders wordt het niet verkocht. Althans, daar ga ik van uit. 1. Gekookte geverfde scharreleieren. Dat ze die rond Pasen verkopen kan ik me voorstellen, maar buiten Pasen om? Nee, dat kan ik me niet voorstellen. Sowieso lijken me de eieren niet gezond, omdat ze en al gekookt zijn, wie weet hoelang geleden, en ook omdat ze gekleurd zijn met verf, ook al zal het vast eetbare verf zijn. Persoonlijk ben ik van mening dat je beter verse eieren kunt kopen, die thuis koken, laten afkoelen en dan eventueel verven als je dat graag wilt. 2. IJsblokjes. Serieus, wie koopt er nu een zak met water, want daar komt het op neer als de ijsblokjes gesmolten zijn. Als je een vriezer hebt, iets wat de meeste mensen hebben, dan kun je ook ijsblokzakjes kopen, die vullen met water en in de vriezer leggen. Na een dag heb je ijsblokjes die je kunt gebrui...
Een reactie posten
Meer lezen

Waarom het zo belangrijk is als je de taal kent van het land waar je woont

  Vanmiddag stond ik in de keuken af te wassen en zag een pakketbezorger met pakketten voor een buurvrouw van ons. Zij was schijnbaar niet thuis en de pakketbezorger keek eerst naar de stickers bij onze deurbel alvorens hij aanbelde. Ik zag dat hij de tekst op de stickers niet begreep. Voor mij een teken dat hij onze taal dus niet goed spreekt en al helemaal niet of nauwelijks kan lezen. Als hij dat wel had gekund, dan had hij begrepen dat we geen pakketten van anderen aannemen en dat we ook niet willen dat anderen een pakket van ons aannemen als we niet opendoen, dat het pakket dan naar de dichtstbijzijnde afhaalpunt voor pakketten moet.  Helaas leek hij ook niet de afbeelding op een sticker bij onze deurbel, waarbij een streep door het pakket is, te begrijpen. Terwijl die afbeelding toch overduidelijk aangeeft dat pakketbezorgers geen pakketten voor anderen moeten afgeven bij ons. De pakketbezorger belde aan en ik zei door het raam, terwijl ik aan het afwassen was, dat we ...
Een reactie posten
Meer lezen

“Reality-tv breekt mensen — en wij kijken toe”

  Deze blog is door mijn partner geschreven. Hij is de eerste gastblogger van wie ik een blog op deze blog plaats. Ik ben het helemaal met hem eens en ik hoop dat hij nog meer blogs gaat schrijven voor deze blog, want hij is een hele goede waarnemer en weet alles goed te verwoorden. Door T Reality-tv is niet meer wat het ooit was. Waar het begon als een inkijkje in menselijke relaties, is het nu verworden tot een podium voor publieke afrekening. Deelnemers worden niet alleen beoordeeld door een reflectiepanel — wat op zich nog verdedigbaar is — maar vooral door een publiek dat zich gedraagt alsof het moreel eigenaar is van hun levensverhaal. En dat is een gevaarlijke ontwikkeling. Wat mij het meest stoort, is de manier waarop deelnemers worden aangemoedigd om persoonlijke socialmedia-accounts aan te maken. Dat lijkt een vrije keuze, maar is in werkelijkheid een vooropgezet doel van de makers. Het vergroot de zichtbaarheid, ja — maar ook de kwetsbaarheid. In plaats van bescherming k...
Een reactie posten
Meer lezen