Doorgaan naar hoofdcontent

I'm not lazy

  Tekst komt van Aunty Acid .

Open brief aan de gravenvernielers

 


Ik schreef deze brief een aantal jaar geleden op Plazilla en helaas is het nog steeds actueel. 😡

Helaas gaat er geen week voorbij of er wordt wel ergens een graf vernield. Gister las ik dat er ergens weer graven zijn vernield. Ik weet dat ik niets bereik met deze brief, maar hoop toch stiekem dat minstens één vandaal zich schuldig gaat voelen en de kosten voor alles wat hij/zij heeft vernield vergoedt en dat hij/zij nooit meer een graf vernielt, maar respect krijgt voor de overledenen.

Hallo gravenvernieler,

Denk nou niet dat dit een brief wordt waarin ik je complimenteer met het vernielen van graven en dat ik er om moet lachen, want dat moet ik absoluut niet. Ik ben alleen maar kwaad om het feit dat jij geen respect hebt voor de overledenen en de nabestaanden. Ik heb 't nog niet meegemaakt, maar het doet me wel pijn als ik weer lees of hoor dat er graven zijn vernield en moet er niet aan denken als het graf van mijn schoonouders of van al die andere mensen die ik heb gekend wordt vernield.

Wat is de humor om graven te vernielen?

Zou je mij en misschien beter nog, aan de nabestaanden van de mensen van wie jij een graf hebt vernield, kunnen uitleggen wat de humor is om graven te vernielen? Ik zie dat namelijk niet, maar dat kan ook aan mijn intelligentie liggen. Wat is er zo leuk aan om bloemen, vazen, beertjes en als dies meer wat nabestaanden op het graf van hun opa, oma, vader, moeder, broer, zus, oom, tante, neef, nicht, kind, man of vrouw te jatten en/of stuk te gooien? Geeft je dat zo'n kick? Of is dat je agressie afreageren? Kun je dan niet beter naar een boksschool gaan? Daar kun je tegen een boksbal slaan zonder dat je iets vernield. Mocht je geen geld hebben voor een boksschool, dan kun je maar beter iets van jezelf vernielen als dat je een kick geeft. O, nee, nu kom ik aan iets wat van jou is en dat is niet de bedoeling. Toch? Wat hebben al die mensen jou aangedaan? Niets toch? Ik durf te wedden dat al de graven die jij vernield hebt, dat je daar de mensen die erin liggen, niet eens hebt gekend en de nabestaanden van die mensen ken jij vast ook niet. Toch heb jij die graven vernield. Was je zo dronken en/of stoned dat je van het padje af was? Of was je nuchter en deed je dit zomaar omdat je je verveelde? Dan zijn er toch wel andere dingen om te doen? Ga tv kijken, ga sporten, koken voor vrienden, lezen. Nou ja, er is genoeg wat je kunt doen zonder andermans graven te vernielen.

Verdriet

Snap je niet dat nabestaanden het al zwaar genoeg hebben met het verlies van hun opa, oma, vader, moeder, kind, oom, tante, neef, nicht, man, vrouw, vriend of vriendin? Dat je door het graf van hun opa, oma, vader, moeder, kind, man, vrouw, neef, nicht, oom, tante, vriend of vriendin nog meer verdriet doet? Of dat je na jaren weer wonden openmaakt? Of geeft jou dat juist een kick dat die mensen nog meer verdriet hebben? Kan het me echt niet voorstellen dat het je niets doet. Het moet je toch echt wel wat doen? Je moet toch spijt en berouw hebben? Mij doet het al verdriet en maakt me heel erg kwaad als ik hoor en/of lees dat er weer ergens een graf is vernield, onder geklad en spullen die op het graf lagen zijn verdwenen en dan zijn het niet eens de graven van mensen die ik heb gekend. Van mij mogen ze op de begraafplaatsen camera's plaatsen zodat ze tuig als jij kunnen oppakken. Tegenwoordig schijnt dat wel te moeten, want anders kunnen ze tuig als jij niet pakken, want het gebeurt echt maar heel zelden dat tuig als jij op heterdaad betrapt wordt. Ik vind het namelijk niet normaal dat de graven worden vernield en dat er spullen vanaf worden gejat en/of stuk gegooid.

Heb ik nog een vraagje:
Kijk, ik ga ervan uit dat je geen graven vernielt van familie en/of vrienden van jou. Jij vernielt alleen maar graven van onbekenden. Hoe zou jij het vinden als het graf van een familielid of vriend wordt vernielt? Zou je dan lachen en hem/haar bedanken? Of zou je dan ook kwaad en verdrietig zijn? Probeer je dat voor te stellen, misschien dat je het dan begrijpt en dat je dan eindelijk respect hebt voor de overledenen en hun nabestaanden. Dat je eindelijk de graven met rust laat en dat je, hoeft niet hardop, mag ook ingedachten de overledenen je spijt betuigt en het zou ook fijn zijn als je een briefje op het graf van de overledenen die je hebt vernield achterlaat voor de nabestaanden met je spijtbetuiging. En als je een beetje lef hebt zet je er je naam bij en vermeld je er je telefoonnummer bij waar ze contact met je op kunnen nemen zodat jij kan zeggen dat je de schade aan de nabestaanden gaat vergoeden. Dan ben je pas echt een vent/meid. Graven vernielen en dingen die daarop staan jatten/stuk gooien is niet stoer. Respect hebben voor de overledenen en de nabestaanden is wel stoer. Hopelijk zet deze brief je aan het denken.

Groetjes van iemand die een hekel heeft aan mensen die geen respect kunnen opbrengen voor overledenen en nabestaanden

Reacties

Populaire posts van deze blog

Producten in de supermarkt die onzinnig zijn

Er zijn zo van die producten in supermarkten, waarvan je denkt, waarom verkoopt men dit? Zijn er überhaupt mensen die dat willen kopen? Naar het schijnt toch, anders wordt het niet verkocht. Althans, daar ga ik van uit. 1. Gekookte geverfde scharreleieren. Dat ze die rond Pasen verkopen kan ik me voorstellen, maar buiten Pasen om? Nee, dat kan ik me niet voorstellen. Sowieso lijken me de eieren niet gezond, omdat ze en al gekookt zijn, wie weet hoelang geleden, en ook omdat ze gekleurd zijn met verf, ook al zal het vast eetbare verf zijn. Persoonlijk ben ik van mening dat je beter verse eieren kunt kopen, die thuis koken, laten afkoelen en dan eventueel verven als je dat graag wilt. 2. IJsblokjes. Serieus, wie koopt er nu een zak met water, want daar komt het op neer als de ijsblokjes gesmolten zijn. Als je een vriezer hebt, iets wat de meeste mensen hebben, dan kun je ook ijsblokzakjes kopen, die vullen met water en in de vriezer leggen. Na een dag heb je ijsblokjes die je kunt gebrui...

Waarom het zo belangrijk is als je de taal kent van het land waar je woont

  Vanmiddag stond ik in de keuken af te wassen en zag een pakketbezorger met pakketten voor een buurvrouw van ons. Zij was schijnbaar niet thuis en de pakketbezorger keek eerst naar de stickers bij onze deurbel alvorens hij aanbelde. Ik zag dat hij de tekst op de stickers niet begreep. Voor mij een teken dat hij onze taal dus niet goed spreekt en al helemaal niet of nauwelijks kan lezen. Als hij dat wel had gekund, dan had hij begrepen dat we geen pakketten van anderen aannemen en dat we ook niet willen dat anderen een pakket van ons aannemen als we niet opendoen, dat het pakket dan naar de dichtstbijzijnde afhaalpunt voor pakketten moet.  Helaas leek hij ook niet de afbeelding op een sticker bij onze deurbel, waarbij een streep door het pakket is, te begrijpen. Terwijl die afbeelding toch overduidelijk aangeeft dat pakketbezorgers geen pakketten voor anderen moeten afgeven bij ons. De pakketbezorger belde aan en ik zei door het raam, terwijl ik aan het afwassen was, dat we ...

Pasfoto's, wat een drama vandaag de dag

  Ik wil het vandaag eens even hebben over pasfoto's. Wat een drama is dat vandaag de dag en dan bedoel ik meer de pasfoto's voor paspoort en ID-kaart. Waar je vroeger met plezier een pasfoto liet maken of die zelf maakte in een van de vele pasfotohokjes en daarna uitdeelde aan diegenen die jou graag met zich meedragen in hun portemonniks of in een minilijstje boven hun bed wilden hangen, zoals je geliefde en waarbij je het ook niet erg vond om bij de douane, politie of welke officiële instantie dan ook, je paspoort of ID-kaart te laten zien, omdat je er mooi lachend en niet al te serieus kijkend op stond, is dat vandaag de dag anders. Het was ook niet erg dat je je haar los had en volgens mij was het ook niet erg als je een gek hoedje op had, zolang je gezicht maar duidelijk op de pasfoto stond. Je gezicht mocht ook wat schuin staan. Dat was allemaal geen probleem. Zoals gezegd, vandaag de dag is dat helaas anders. Het is inmiddels weer ruim tien jaar geleden dat ik een, toen,...