Doorgaan naar hoofdcontent

I'm not lazy

  Tekst komt van Aunty Acid .
Een reactie posten

Ik ben te lief en dus moet ik terug naar het asiel

 


Ik las een paar jaar geleden online dat er een hond teruggebracht was naar het asiel omdat die te lief was. Daarom heb ik toen dit gedicht geschreven. Het is en blijft raar dat er mensen zijn die niet nadenken voordat ze aan een huisdier beginnen.

Ha, ik heb nieuwe baasjes
Wat een leuke mensen
Kom, laten we gezellig knuffelen
Kriebel lekker achter mijn oren
Waarom reageren jullie zo raar?
Ik ben toch hartstikke lief?
Ik heb geen zin om gemeen te doen
Ik wil niet waken
Ik wil alleen maar knuffelen
Ik wil lekker spelen met jullie

Ha, ik mag in de auto
Gezellig, waar gaan we heen?
He, dat gebouw ken ik
Krijg ik er een speelmaatje bij?
Hallo meisje
Jij bent dat knuffelen niet verleerd
Jij kan goed kriebelen achter mijn oren
Baasjes, waar gaan jullie heen?
Vergeet mij niet...
En wie wordt mijn speelmaatje?
Waarom kijkt dat meisje zo treurig?
Hebben mijn nieuwe baasjes mij teruggebracht?
Omdat ik te lief ben?
Maar je kan toch nooit te lief zijn?

Ha, ik heb nieuwe baasjes
Die willen alleen maar knuffelen
Dat komt mooi uit
Ik wil ook alleen maar knuffelen
Geen gekke bekkentrekkerij meer
Geen gemopper meer
Alleen maar blije geluiden
Ik mag knuffelen zo vaak ik wil
Ik mag spelen zo vaak ik wil
Ik word ontzettend verwend door ze
En te lief bestaat niet voor mijn nieuwe baasjes
Voor hen ben ik de liefste hond ter wereld
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Producten in de supermarkt die onzinnig zijn

Er zijn zo van die producten in supermarkten, waarvan je denkt, waarom verkoopt men dit? Zijn er überhaupt mensen die dat willen kopen? Naar het schijnt toch, anders wordt het niet verkocht. Althans, daar ga ik van uit. 1. Gekookte geverfde scharreleieren. Dat ze die rond Pasen verkopen kan ik me voorstellen, maar buiten Pasen om? Nee, dat kan ik me niet voorstellen. Sowieso lijken me de eieren niet gezond, omdat ze en al gekookt zijn, wie weet hoelang geleden, en ook omdat ze gekleurd zijn met verf, ook al zal het vast eetbare verf zijn. Persoonlijk ben ik van mening dat je beter verse eieren kunt kopen, die thuis koken, laten afkoelen en dan eventueel verven als je dat graag wilt. 2. IJsblokjes. Serieus, wie koopt er nu een zak met water, want daar komt het op neer als de ijsblokjes gesmolten zijn. Als je een vriezer hebt, iets wat de meeste mensen hebben, dan kun je ook ijsblokzakjes kopen, die vullen met water en in de vriezer leggen. Na een dag heb je ijsblokjes die je kunt gebrui...
Een reactie posten
Meer lezen

Waarom het zo belangrijk is als je de taal kent van het land waar je woont

  Vanmiddag stond ik in de keuken af te wassen en zag een pakketbezorger met pakketten voor een buurvrouw van ons. Zij was schijnbaar niet thuis en de pakketbezorger keek eerst naar de stickers bij onze deurbel alvorens hij aanbelde. Ik zag dat hij de tekst op de stickers niet begreep. Voor mij een teken dat hij onze taal dus niet goed spreekt en al helemaal niet of nauwelijks kan lezen. Als hij dat wel had gekund, dan had hij begrepen dat we geen pakketten van anderen aannemen en dat we ook niet willen dat anderen een pakket van ons aannemen als we niet opendoen, dat het pakket dan naar de dichtstbijzijnde afhaalpunt voor pakketten moet.  Helaas leek hij ook niet de afbeelding op een sticker bij onze deurbel, waarbij een streep door het pakket is, te begrijpen. Terwijl die afbeelding toch overduidelijk aangeeft dat pakketbezorgers geen pakketten voor anderen moeten afgeven bij ons. De pakketbezorger belde aan en ik zei door het raam, terwijl ik aan het afwassen was, dat we ...
Een reactie posten
Meer lezen

Pasfoto's, wat een drama vandaag de dag

  Ik wil het vandaag eens even hebben over pasfoto's. Wat een drama is dat vandaag de dag en dan bedoel ik meer de pasfoto's voor paspoort en ID-kaart. Waar je vroeger met plezier een pasfoto liet maken of die zelf maakte in een van de vele pasfotohokjes en daarna uitdeelde aan diegenen die jou graag met zich meedragen in hun portemonniks of in een minilijstje boven hun bed wilden hangen, zoals je geliefde en waarbij je het ook niet erg vond om bij de douane, politie of welke officiële instantie dan ook, je paspoort of ID-kaart te laten zien, omdat je er mooi lachend en niet al te serieus kijkend op stond, is dat vandaag de dag anders. Het was ook niet erg dat je je haar los had en volgens mij was het ook niet erg als je een gek hoedje op had, zolang je gezicht maar duidelijk op de pasfoto stond. Je gezicht mocht ook wat schuin staan. Dat was allemaal geen probleem. Zoals gezegd, vandaag de dag is dat helaas anders. Het is inmiddels weer ruim tien jaar geleden dat ik een, toen,...
Een reactie posten
Meer lezen