Doorgaan naar hoofdcontent

I'm not lazy

  Tekst komt van Aunty Acid .
Een reactie posten

Google Search voor thuis

 


Dit plaatje vond ik op Facebook. Ik ben een fan van Aunty Acid, ze heeft altijd van die heerlijke teksten.
Maar wat zou het mooi zijn als Google Search voor thuis zou bestaan. Dat je in de zoekbalk typt 'waar liggen de sleutels' of 'waar heeft manlief de schaar verstopt' of 'waar hebben de kinderen de pennen gelaten' of 'wat heeft de wasmachine met de sokken gedaan' en dat je dan krijgt te lezen waar het ligt. Dat kan uren zoekwerk schelen.
Nu ben ik persoonlijk een 'luie' zoeker. Als ik het zo niet kan vinden, dan haal ik mijn schouders op en denk dan bij mijn eigen dat het wel weer komt. Dat schijn ik al van kinds af aan te hebben. Mijn oma vertelde dat een aantal jaar geleden dat als ik als ukkie iets kwijt was, dan keek ik even om mij heen en zag ik het niet liggen, dan zei ik heel eigenwijs 'komt wel weer'. Het gekke is, dat werkt voor mij het beste. Ik ben niet van het uren zoeken, dat vind ik tijdverspilling. Zoek ik er niet naar, dan is het 9 van de 10 keer dat ik het ineens zie liggen. Het moet wel heel belangrijk zijn dat ik in alle hoeken en gaten ga zoeken.
Bij mij persoonlijk gaat het vaak om dingen die ik dan wel nodig heb, maar niet echt dringend zoals een pen die ik kwijt ben, dan pak ik gerust een andere pen. Of een schaar die manlief dan heeft verstopt, dan pak ik een andere schaar. Over het algemeen heb ik de belangrijkste spullen zoals sleutels, smartphone enz. op een vaste plaats liggen en manlief komt daar ook niet aan.
Het enige wat bij mij echt op een onverklaarbare manier spoorloos verdwijnt, dat zijn sokken. We doen de sokken in de was en als ik de was ga vouwen, dan zijn er altijd wel een paar sokken gescheiden. Nu schijnt dat een heel normaal iets te zijn voor mensen die de was doen. Toch blijft het elke week raar. Gelukkig breng ik ook bijna elke week wel een ander paar weer samen. Dan gaat het weer even een weekje goed met de echtelieden tot ze weer in de wasmachine mot met elkaar krijgen en dan is er weer eentje spoorloos.
Voor de rest valt het wel mee gelukkig. Ik weet meestal waar alles ligt.
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Producten in de supermarkt die onzinnig zijn

Er zijn zo van die producten in supermarkten, waarvan je denkt, waarom verkoopt men dit? Zijn er überhaupt mensen die dat willen kopen? Naar het schijnt toch, anders wordt het niet verkocht. Althans, daar ga ik van uit. 1. Gekookte geverfde scharreleieren. Dat ze die rond Pasen verkopen kan ik me voorstellen, maar buiten Pasen om? Nee, dat kan ik me niet voorstellen. Sowieso lijken me de eieren niet gezond, omdat ze en al gekookt zijn, wie weet hoelang geleden, en ook omdat ze gekleurd zijn met verf, ook al zal het vast eetbare verf zijn. Persoonlijk ben ik van mening dat je beter verse eieren kunt kopen, die thuis koken, laten afkoelen en dan eventueel verven als je dat graag wilt. 2. IJsblokjes. Serieus, wie koopt er nu een zak met water, want daar komt het op neer als de ijsblokjes gesmolten zijn. Als je een vriezer hebt, iets wat de meeste mensen hebben, dan kun je ook ijsblokzakjes kopen, die vullen met water en in de vriezer leggen. Na een dag heb je ijsblokjes die je kunt gebrui...
Een reactie posten
Meer lezen

Waarom het zo belangrijk is als je de taal kent van het land waar je woont

  Vanmiddag stond ik in de keuken af te wassen en zag een pakketbezorger met pakketten voor een buurvrouw van ons. Zij was schijnbaar niet thuis en de pakketbezorger keek eerst naar de stickers bij onze deurbel alvorens hij aanbelde. Ik zag dat hij de tekst op de stickers niet begreep. Voor mij een teken dat hij onze taal dus niet goed spreekt en al helemaal niet of nauwelijks kan lezen. Als hij dat wel had gekund, dan had hij begrepen dat we geen pakketten van anderen aannemen en dat we ook niet willen dat anderen een pakket van ons aannemen als we niet opendoen, dat het pakket dan naar de dichtstbijzijnde afhaalpunt voor pakketten moet.  Helaas leek hij ook niet de afbeelding op een sticker bij onze deurbel, waarbij een streep door het pakket is, te begrijpen. Terwijl die afbeelding toch overduidelijk aangeeft dat pakketbezorgers geen pakketten voor anderen moeten afgeven bij ons. De pakketbezorger belde aan en ik zei door het raam, terwijl ik aan het afwassen was, dat we ...
Een reactie posten
Meer lezen

Pasfoto's, wat een drama vandaag de dag

  Ik wil het vandaag eens even hebben over pasfoto's. Wat een drama is dat vandaag de dag en dan bedoel ik meer de pasfoto's voor paspoort en ID-kaart. Waar je vroeger met plezier een pasfoto liet maken of die zelf maakte in een van de vele pasfotohokjes en daarna uitdeelde aan diegenen die jou graag met zich meedragen in hun portemonniks of in een minilijstje boven hun bed wilden hangen, zoals je geliefde en waarbij je het ook niet erg vond om bij de douane, politie of welke officiële instantie dan ook, je paspoort of ID-kaart te laten zien, omdat je er mooi lachend en niet al te serieus kijkend op stond, is dat vandaag de dag anders. Het was ook niet erg dat je je haar los had en volgens mij was het ook niet erg als je een gek hoedje op had, zolang je gezicht maar duidelijk op de pasfoto stond. Je gezicht mocht ook wat schuin staan. Dat was allemaal geen probleem. Zoals gezegd, vandaag de dag is dat helaas anders. Het is inmiddels weer ruim tien jaar geleden dat ik een, toen,...
Een reactie posten
Meer lezen